eerste berichten uit het verre oosten van europa

Eindelijk dan een update.

Het heeft even geduurd, dit kwam door allerlei drukte hier (Pasen en wat andere bezoeken)

maar dan is hier eindelijk het schrijven waar een aantal naar uitgezien hebben.

De aankomst was best wel laat en vreemd, op de luchthaven hier in Kazan werden we uit het vliegtuig gelaten met een trap, vanaf daar liep je naar de aankomsthal (50 meter) daar kon je eerst de bekenden begroeten, dat was een snel hallo en dan weer terug naar de ruimte waar je net doorheen liep, waar nu de koffers gepakt konden worden, even bewijzen d.m.v. een stikker op je paspoort dat het die van jou is en dan weer naar je bekenden terug.

Elena stond samen met haar nicht en een zoon van een vriendin van Elena netjes op me te wachten, die zoon zou ons thuis brengen.

Daar komt dus de eerste ervaring al het wegennet.

Wat een gatenkaas is dat soms hier zeg, en wat een aparte rijstijl houden sommige er op na!

Maar met de Lada samara kwamen we na een uurtje ongeveer aan bij Elena.

Nog even kort wat met elkaar gesproken (ook met Artjom), een paar presentjes afgegeven en toen toch maar snel het warme mandje opgezocht, want we waren allemaal bek af.

De volgende morgen waren we eigenlijk best wel vroeg wakker, gezellig met z'n allen aan het ontbijt en de kennismaking voortgezet. Elena haar nicht Galina en Artjom moesten naar werk en school, dus die uitgezwaaid, toen maar eens een plan voor de dag gemaakt. We waren allebij nog best wel moe dus niet teveel doen, dus we besloten een wandeling door de buurt te maken. En dit is een van de mindere wijken van de stad, meer vuil op straat, slechter onderhouden wegen etc.

vrijdag, zijn we de stad in geweest voor een wandeling (had mijn camera niet bij me) heen met de trollybus en terug met de benenwagen. Pff bijna 2 uur lopen vanaf het centrum tot thuis, maar erg goed om een indruk te krijgen van het leven hier. 's avonds hutspot gekookt met rookworst, vonden ze erg lekker.

Zaterdag zijn we naar een vrouwenklooster geweest erg mooi om te zien en hoe anders dan onze kerkwereld (zie foto’s deze volgen nog)

Gisteren zijn we een paasbrunch wezen eten bij de ouders van Elena, erg gezellig, haar moeder sprak een paar woorden engels, verder heeft Elena de tolk kunnen spelen (wat haar erg goed afging), was een gezellige tijd bij haar ouders, gelijk de school en omgeving gezien waar ze opgegroeid is. Maar het belangrijkste uitsapje was wel samen met Elena, haar moeder en Artjom naar het park vlak bij waar de oorlogshelden vereerd worden, eeuwige vlam, en allerlij oorlogstuig staan daar opgesteld, leuk om te zien en voor velen zeer belangrijk om hun helden te eeren.

Vandaag een rustig dagje, een krukje gelijmd, wat los stiksel van de rugzak gerepareerd, wat leuks voor Elana gekocht en gegeven, en nog een Nederlands soepje gekookt (ossenstaartsoep)